ZOHAR DIARIO # 3158 – VAIELEJ – MOSHÉ CANTARÁ ESTE “CÁNTICO”

Daily Zohar 3158

Holy Zohar text. Daily Zohar -3158

Traducción al Español:  Daniel Schulman

27. Sin embargo, debemos examinar esto. Allí dice ‘un cántico’ (Heb. ‘Shir’), mientras que allí ‘una canción’ (Heb. ‘Shirá’). ‘Shir’ es masculino, ZEIR ANPIN, y ‘shirá’ es femenino, MALJUT. Hemos aprendido que todos los profetas, en relación con Moshé, son como un mono a la vista de los hombres. Ellos dijeron ‘shir’, ES DECIR, ‘EL CANTAR DE LOS CANTARES’, ‘CANCIÓN PARA EL DÍA DE SHABAT”, mientras Moshé recitaba ‘shirá’ y ellos son ‘shirá’. El significado esotérico es que Moshé no lo dijo para sí mismo sino en aras de Israel.

28. Rabí Shimón le dijo, esto no es así. Pero es sabido desde aquí que Moshé era de un grado mucho más alto que todos ellos. Moshé se elevó desde abajo hacia Arriba y ellos descendieron desde Arriba hacia abajo. Él, MOSHÉ, subió desde abajo hacia Arriba, como hemos aprendido que aumentamos en santidad, no disminuimos. Moshé se levantó desde abajo hacia Arriba recitando una ‘shirá’, que es la alabanza de la Reina, con la que Ella alaba al Rey. EL EMPEZÓ CON MALJUT. Y Moshé mismo se unió al Rey, ASÍ QUE SU SHIRÁ SUBIÓ DE ABAJO HACIA ARRIBA. Pero ellos descendieron desde Arriba hacia abajo, mientras recitaban un ‘shir’, QUE ES EL ASPECTO DEL VARÓN, que es el elogio con que el Rey alaba a la Reina. Ellos se unieron a la Reina, POR LO QUE SU SHIR FUE DESDE ARRIBA HACIA ABAJO, DESDE ZEIR ANPIN A MALJUT. Esta alabanza a Moshé fue dada a conocer, la cual está Arriba de todas ellas. Este es el significado de «Entonces Moshé y los hijos de Israel rompieron a cantar este cántico (Heb. ‘Shirá’) a Hashem» (Shemot/Éxodo 15:1), es decir, la shirá de la Reina. ¿Para quién? Para Hashem. Por eso está escrito, «Moshé, pues, escribió este cántico en aquel mismo día» (Dvarim/Deuteronomio 31:22), Y TAMBIÉN «que este cántico responderá como testigo» (Id. 21).

 

Traducción al Hebreo:

27. אֶלָּא כָּאן יֵשׁ לְהִסְתַּכֵּל, שָׁם שִׁיר, וְכָאן שִׁירָה. זֶה זָכָר, וְזוֹ נְקֵבָה. וַהֲרֵי שָׁנִינוּ, כָּל הַנְּבִיאִים כֻּלָּם לְגַבֵּי מֹשֶׁה כְּמוֹ קוֹף בְּעֵינֵי בְּנֵי אָדָם, וְהֵם אָמְרוּ שִׁיר, וּמֹשֶׁה אָמַר שִׁירָה. (וּמִנַּיִן לָנוּ שֶׁזּוֹ הִיא נְקֵבָה? שֶׁכָּתוּב וְעָנְתָה הַשִּׁירָה וְגוֹ’) מֹשֶׁה הָיָה לוֹ לוֹמַר שִׁיר, וְהֵם שִׁירָה. אֶלָּא זֶהוּ סוֹד הַדָּבָר, מֹשֶׁה לֹא אָמַר אֶת זֶה לְעַצְמוֹ, אֶלָּא לְיִשְׂרָאֵל.
28. אָמַר לוֹ רַבִּי שִׁמְעוֹן, לֹא כָּךְ, אֶלָּא מֹשֶׁה וַדַּאי נוֹדַע מִכָּאן שֶׁהוּא בְּדַרְגָּה יוֹתֵר עֶלְיוֹנָה מֵהַכֹּל. מֹשֶׁה עָלָה מִלְּמַטָּה לְמַעְלָה, וְהֵם יָרְדוּ מִלְמַעְלָה לְמַטָּה. הוּא עָלָה מִלְּמַטָּה לְמַעְלָה, כְּמוֹ שֶׁשָּׁנִינוּ, מַעֲלִין בַּקֹּדֶשׁ וְאֵין מוֹרִידִין. מֹשֶׁה עָלָה מִלְּמַטָּה לְמַעְלָה, שֶׁאָמַר שִׁירָה, תִּשְׁבַּחַת הַמַּלְכָּה שֶׁהִיא מְשַׁבַּחַת לַמֶּלֶךְ. וּמֹשֶׁה נֶאֱחַז בַּכֹּל (בַּמֶּלֶךְ). וְהֵם יָרְדוּ מִלְמַעְלָה לְמַטָּה, שֶׁאָמְרוּ שִׁיר, שֶׁהוּא שֶׁבַח שֶׁמְּשַׁבֵּחַ הַמֶּלֶךְ אֶת הַמַּלְכָּה, וְהֵם נֶאֶחְזוּ בַמַּלְכָּה. וְעַל זֶה בָּזֶה נוֹדַע שִׁבְחוֹ שֶׁל מֹשֶׁה יוֹתֵר מִכֻּלָּם. וְהַיְנוּ שֶׁכָּתוּב, (שמות טו) אָז יָשִׁיר מֹשֶׁה וּבְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת הַשִּׁירָה הַזֹּאת לַה’. שִׁיר הַמַּלְכָּה. לְמִי? לַה’. וְלָכֵן וַיִּכְתֹּב מֹשֶׁה אֶת דִּבְרֵי הַשִּׁירָה הַזֹּאת, וְעָנְתָה הַשִּׁירָה הַזֹּאת.

 

Comentario de Zion Nefesh:

# 27
Hay dos formas para una canción, ‘Shir’ para el aspecto masculino, Zeir Anpin y ‘Shirá’ para el aspecto femenino, Maljut. Todos los profetas que estaban muy por debajo de Moshé decían ‘Shir’. Moshé decía ‘Shirá’.

Era más apropiado que Moshé dijera ‘Shir’ para representar su conexión con Zeir Anpin y Rabí Aba explica que el secreto detrás de esto es que Moshé no se lo decía a sí mismo, sino a todo Israel.

# 28
Rabí Shimón dice que esta no es la explicación y agrega que Moshé estaba en un nivel por encima de todos. Él subió desde abajo y los profetas bajaron desde Arriba.

La dirección de la santidad es siempre hacia Arriba, nunca hacia abajo. Moshé comienza con ‘el cántico’, ‘Shirá’ en Maljut, alabando a la Reina, subiendo a niveles más altos de Santidad para la unificación con el Rey.

La ‘Canción’, ‘Shir’ de los otros profetas era de Zeir Anpin descendiendo hacia Maljut. Por eso, Moshé estaba sobre todo y su ‘Cántico’. ‘Shirá’ se cantará en el futuro (Shemot/Éxodo 15:1): «Entonces Moshé y los hijos de Israel rompieron a cantar este cántico (‘Shirá’) a Hashem»

Y Dvarim/Deuteronomio 31:21
«Este cántico (‘shirá’) responderá como testigo en su misma cara»

{||}